به گزارش دیباچه،محمد
مسلمی، کارگردان و بازیگر برنامههای کودک و نوجوان در گفتگو با خبرنگار حوزه
فرهنگی دیباچه گفت: به چه علت ما باید
شاهد افسانهها و تولیدات خارجی در حوزه کودک باشیم و بچههای ما کشش به تماشای
انیمیشنها و برنامههای خارجی داشته باشند؟ به این دلیل که اینجا حرفی برای گفتن
نداریم و حتی برنامهای که تولید و موفق میشود را هم از ریشه میزنیم.
این
کارگردان برنامههای کودک و نوجوان در خصوص سریال خانگی"هشتک خاله
سوسکه" که از اواخر دی ماه توزیع آن آغاز میشود،اظهار داشت: حدودا دوماه بر روی متن این سریال فکر کردیم و
صد روز هم فیلمبرداری آن به طول انجامید؛طرح و ایده این کار مدتها در ذهن من بود و
همیشه دوست داشتم سریالی کار کنم که مربوط به افسانهها باشد؛ درواقع قصدم این بود
که تمامی شخصیتهایی که در افسانههای ما وجود دارند و به آنها پرداخته نمیشود در
قالب یک افسانه جمع آوری کنم که حاصل آن"هشتک خاله سوسکه" با حدود 200
بازیگر و کاراکترهای مختلفی از جمله"حسن
کچل"،"شهرزاد"،"حاکم"،"چهل
گیس"،"مبارک"،"چهل دزد بغداد"،"علی بابا" شد.
وی در
ادامه در پاسخ به این پرسش که چرا این روزها کمتر شاهد ساخت سریالهای موفق در
حوزه کودک و نوجوان هستیم،عنوان کرد: البته اخیرا کاری در حوزه کودک برای تلویزیون
به نام"دوقولوها" ضبط کردیم ؛این سریال 100 قسمتی است و 12 قسمت آن ضبط
شده اما به دلیل مسائل و مشکلات مالی ساخت آن متوقف شده است و امیدواریم با رفع
مسائل مالی ساخت آن مجدد شروع شود. الان شرایط اقتصادی در تلویزیون برای کار کودک
مهیا نیست ومتأسفانه تولیدات باید اسپانسری باشد این درحالی است که سریالهای
مختلفی تولید میشود اما برای کودک باید اسپانسر بیاوریم و نتیجه این موضوع میشود
سریال "دوقولوها" که بابت ساخت آن زحمات زیادی کشیده میشود اما به
دلایل مالی تولید آن را متوقف کردیم تا
اسپانسری پیدا کند.
محمد
مسلمی افزود: قبلا وضع به این صورت نبود و بودجه را سازمان پرداخت میکرد و ما سریالهایی
همچون"عکاسخانه"و "شهر قشنگ" و... را تولید میکردیم. اما
الان این شرایط وجود ندارد و به همین دلیل است که ساخت مجموعههای
نمایشی،عروسکی،سریال و تله فیلم برای کودک کنار گذاشته شده و به یک استودیو،یک میز
و مجری بسنده کردهاند.
وی
افزود: در تمام دنیا برای برنامههای خردسال،کودک و نوجوان برنامه ریزیهای خاصی
میشود، این برنامه ریزی حتی با جنسیت کودک متفاوت میشود به طوری که برای پسرها
جور خاصی از برنامهها تولید و برای دختران به صورتی دیگر ساخته میشود. ساخت برنامه در این کشورها بر اساس اتاق
فکرهایی که تشکیل میدهند و با حضور کارشناسان انجام میشود. به طور مثال برای سنین پایین تر برنامههای
دیداری تولید میکنند و برای سنین بالاتر کارهای شنیداری انجام میشود. از طرفی برنامهها را براساس انیمیشن،
موزیکال و قصه دسته بندی میکنند و در تمامی حوزهها برای کودک برنامه ریزی دارند
زیرا معتقد هستند هیچ کس نمیتواند منکر تأثیری که کودک در جامعه دارد بشود و از
این رو کودکان را جدی میگیرند و برای آنها کار میکنند. به طوری که قبل از اینکه
کارتونی بیرون بیاید اول عروسکهای قهرمانان کارتون را بیرون میدهند و قهرمان سازی
میکنند تا کودکان همذات پنداری کنند.
بازیگر
مجموعه پرطرفدار"عمو فیتیلهای ها" در ادامه بیان داشت: اما این اتفاقات
در کشور ما رخ نمیدهد و طرحهایی تصویب میشود که اغلب شبیه به هم و گاها شنیداری
هستند. کودک به طور تصویری چیزی را نمیبیند تا لذت ببرد،از ته دل بخندد و شاد
شود. این برنامه ریزی در کشور ما اتفاق نمیافتد به این دلیل که کودک را جدی نمیگیریم
و شبکه کودک بودجه بسیار محدودی در قیاس با سایر شبکهها دارد. براستی افرادی که
به شکل حرفهای در این حوزه کار کردند امروز کجا هستند! ما با توجه به ادبیات غنی
که داریم میتوانیم از قصهها،مثلها و
افسانهها استفاده کنیم و برنامههای
فانتزی برای کودکان تهیه کنیم. این دسته بندی وجود ندارد و من کارگردان باید فکر
کنم به چه صورت اسپانسر جور کنم تا برنامه از زمین بلند شود و یا چگونه میتوانم
هر چقدر امکان دارد این برنامه را کم کنم تا بتوانم آن را تولید کنم به همین دلایل مخاطبان شاهد تولید برنامههای
فکر شده نیستید.
وی
افزود: این همه نویسنده،شاعر وهنرمند در حوزه کودک داریم که اگر جمع شوند میتوانند
کاری ارائه بدهند که حتی در نقاط دیگری از دنیا بیننده داشته باشد، به چه علت ما باید شاهد افسانهها و تولیدات خارجی باشیم و
بچههای ما کشش به تماشای انیمیشنها و برنامههای خارجی داشته باشند؟ به این دلیل
که اینجا حرفی برای گفتن نداریم و حتی برنامهای که تولید و موفق میشود را هم از
ریشه میزنیم مانند برنامه"فیتیله" که با یک اتفاق کوچک حمایتی نمیشود
و کنار میرود و حتی بعد از آن دعوتی برای تولید برنامه خوب از ما صورت نگرفت چرا ؟ به این دلیل که در این
حوزه فقط باید پول ببری! و محصولی را تبلیغ کنی . به طور نمونه ما زمانی ماکارونی
را تبلیغ میکردیم و من واقعا بعضی مواقع خسته میشدم از اینکه همه نمایشها را به
سمت تبلیغ ماکارونی ببرم. این موضوع اتفاقی جدی است که نیاز به مدیریت دارد. جامعهای
که در آن بچهها آینده ساز هستند و در این جامعه با فضای مجازی،مواد مخدر،تغذیه
نامناسب و هزار و یک مورد روبرو هستند باید کاری انجام شود که کودکان در مقابل این
معضلات از خود محافظت کنند که این کار با تولید برنامههای مختلف از جمله قصه،فیلم
و مدلهای مختلف در ژانر هنر میسر است. اما به نظر من در این موارد چیزی برای گفتن
نداریم و ای کاش از افرادی که در این حوزه
سالیان سال کار کردهاند استفاده کنیم .
گفتگو
از :اعظم صفایی